Het is algemeen bekend dat liefdesverdriet pijn doet. Het is een emotioneel proces dat vaak wordt vergeleken met het verlies van een dierbare. De intensiteit van liefdesverdriet kan overweldigend zijn en soms lijkt het eindeloos te duren, hoewel de hevigste pijn gemiddeld ongeveer zes weken aanhoudt. Tijdens deze periode kunnen je gedachten en stressniveaus overweldigend worden, en de impact van liefdesverdriet op het brein is groter dan we ons vaak realiseren.
Wetenschappelijk onderzoek naar liefdesverdriet neemt toe, waarbij niet alleen psychologie en filosofie betrokken zijn, maar ook de geneeskunde. Hoogleraar neurobiologie aan UMGC Groningen, Gert ter Horst, ook wel Doctor Love genoemd, heeft onderzoek gedaan naar hoe ons brein reageert op liefdesverdriet. Uit zijn onderzoek blijkt dat mensen na een relatiebreuk te maken krijgen met langdurige stress.
De stress die gepaard gaat met een relatiebreuk kan een gezond brein veranderen in een kwetsbaar brein en kan zelfs bij gezonde mensen leiden tot symptomen van depressie. De effecten van liefdesverdriet op het brein vertonen overeenkomsten met die van depressie, cocaïneverslaving en griep. Het is dus normaal om je ziek te voelen door liefdesverdriet. Bedrijven bieden zelfs verlof aan voor werknemers die te maken hebben met liefdesverdriet.
Verdriet na een relatiebreuk kan weken, maanden of zelfs jaren aanhouden. Je brein kan overspoeld worden met opdringerige gedachten en visuele beelden uit het verleden, die zich telkens herhalen en de wond opnieuw openen. Deze gedachten kunnen tientallen keren per uur opkomen, wat verklaart waarom het verwerken van een relatiebreuk zo’n langdurig proces kan zijn.
Wat gebeurt er eigenlijk in je hersenen als je verliefd bent? Tijdens verliefdheid maakt je lichaam hormonen zoals dopamine, serotonine en oxytocine aan. Dopamine zorgt voor het verlangen naar je geliefde, serotonine activeert de geluksstofjes in je lichaam en oxytocine zorgt voor een gevoel van verbondenheid. Bij een break-up komt er abrupt een einde aan deze hormonen, wat leidt tot ontwenningsverschijnselen zoals stemmingswisselingen, slaapproblemen en obsessieve gedachten.
Na een break-up moeten bepaalde delen van je hersenen harder werken om je emoties te reguleren, zoals het ventrale tegmentale gebied dat een belangrijke rol speelt bij het creëren van positieve gevoelens. Gelukkig is de kans klein dat je hersenen blijvend veranderen door liefdesverdriet. In de loop van de tijd nemen de heftige gevoelens meestal af, vooral als je een nieuwe partner vindt.
Relatietherapie kan een effectieve manier zijn om te leren omgaan met liefdesverdriet en het verwerkingsproces te versnellen. Het kan ook helpen om te begrijpen waarom de relatie is beëindigd en om te groeien als individu. Het is belangrijk om jezelf de tijd te gunnen om te rouwen en te helen, en om steun te zoeken bij vrienden, familie of een professionele therapeut.
Kortom, liefdesverdriet kan een diepgaande impact hebben op het brein en op onze emotionele en fysieke gezondheid. Het is een proces dat tijd en begrip vereist, maar uiteindelijk kunnen we sterker en veerkrachtiger uit liefdesverdriet tevoorschijn komen. Het is belangrijk om liefdevol voor jezelf te zorgen en om te weten dat je niet alleen bent in je gevoelens van verdriet en verlies.