ADHD bij vrouwen: symptomen, diagnose en behandeling in Nederland
Het komt steeds vaker voor dat vrouwen op latere leeftijd de diagnose ADHD krijgen. Zo ook bij Soyoung (29), die pas vorig jaar te horen kreeg dat ze ADHD heeft naast autisme. Deze ontdekking verklaart waarom ze zich altijd al anders heeft gevoeld dan haar leeftijdsgenoten. Ze deelt haar ervaringen met het leven met deze aandoening.
Soyoung, afkomstig uit Almere, merkte al op jonge leeftijd dat ze andere interesses had dan haar klasgenoten. Terwijl haar leeftijdsgenoten zich bezighielden met andere zaken, genoot zij van programma’s als Studio 100, K3 en het Huis van Anubis. Op de middelbare school resulteerden deze verschillen in problemen en voelde ze zich buitengesloten en gepest. Niet alleen vanwege haar afwijkende tv-voorkeuren, maar ook door haar kledingstijl die niet voldeed aan de norm. Dit leidde tot een gevoel van eenzaamheid en buitensluiting, waardoor Soyoung zich geïsoleerd voelde.
Na een langdurige periode van onbegrip kreeg Liesbeth op haar 54ste eindelijk de diagnose ADHD, wat voor haar een gevoel van erkenning betekende. Het moeite hebben met plannen en organiseren was een van de symptomen die Soyoung herkende bij zichzelf. Door haar afwijkende interesses en het gebrek aan make-up, voelde ze zich vaak niet begrepen door haar leeftijdsgenoten. Dit resulteerde in een verminderde schoolprestatie en uiteindelijk de overstap naar een lager onderwijsniveau.
De diagnose ADHD bracht veel opheldering voor Soyoung. Het verklaarde haar chaotische kamer, overvolle planningen en voortdurende vermoeidheid. Na het onderzoek vorig jaar begon ze zich te verdiepen in ADHD en ontdekte ze dat vrouwen deze aandoening vaak beter kunnen verbergen, wat leidt tot een late diagnose. Deze erkenning gaf haar rust en zorgde ervoor dat ze zich minder eenzaam voelde, vooral nadat ze via sociale media vriendinnen had gevonden met vergelijkbare interesses.
Ondanks haar persoonlijke groei en acceptatie, merkt Soyoung nog steeds een taboe op psychische problemen en eenzaamheid in de samenleving. Mensen begrijpen vaak niet hoe een jonge vrouw zich zo eenzaam kan voelen en hebben moeite met het bespreekbaar maken van deze gevoelens. Dit gebrek aan begrip frustreert Soyoung, die pleit voor meer openheid en empathie in de samenleving.
Soyoung heeft op Instagram een platform gevonden om haar ervaringen met ADHD te delen. Door haar persoonlijke reis te documenteren, hoopt ze psychische problemen meer bespreekbaar te maken en anderen aan te moedigen om open te zijn over hun eigen uitdagingen. Het is essentieel dat mensen zichzelf kunnen zijn en dat er ruimte is voor open communicatie en begrip in de samenleving.
In Nederland worden ADHD-medicijnen soms misbruikt als “studiedoping”, wat kan leiden tot ernstige bijwerkingen. Het is belangrijk om deze medicijnen alleen onder toezicht van een arts te gebruiken en misbruik te voorkomen. Liesbeth’s verhaal van het ontvangen van de diagnose ADHD op latere leeftijd illustreert de complexiteit van deze aandoening en de impact ervan op het dagelijks leven.
Kortom, het verhaal van Soyoung en Liesbeth benadrukt de diversiteit en complexiteit van ADHD bij vrouwen en het belang van begrip, erkenning en openheid in de samenleving. Het is cruciaal om psychische problemen en eenzaamheid bespreekbaar te maken en ruimte te creëren voor acceptatie en empathie in de samenleving.