Een 37-jarige vrouw uit Hardinxveld-Giessendam in Zuid-Holland is veroordeeld tot 12 jaar cel en tbs voor de moord op haar 9-jarige zoon. De rechtbank in Rotterdam heeft geoordeeld dat de vrouw niet in een opwelling handelde, maar dat ze haar kind bewust om het leven heeft gebracht.
Volgens de rechter heeft de vrouw meerdere pogingen ondernomen om haar zoon te doden. De eerste keer probeerde ze hem ’s avonds te vergiftigen met slaapmedicatie en heliumgas, maar dit mislukte. De volgende ochtend, toen haar zoon haar slaapkamer binnenkwam en bij haar in bed kroop, gaf ze hem opnieuw slaapmiddelen. Vervolgens drukte ze een kussen op zijn gezicht totdat hij stopte met ademen. Daarna probeerde ze zelfmoord te plegen.
Twee dagen later werden ze gevonden door de vader van de jongen. Hoewel de vrouw weer bij bewustzijn kwam, kon de jongen niet meer worden gered. Tegen de ambulanceverpleegkundigen zou ze hebben gezegd dat ze haar zoon wilde volgen.
De rechtbank heeft geoordeeld dat de vrouw schuldig is aan moord, omdat ze bewust heeft gehandeld en de daad heeft gepland. Ze had verschillende methoden bestudeerd en had tijd om na te denken over de gevolgen van haar acties. De advocaat van de vrouw beweerde tijdens de rechtszaak dat ze volledig ontoerekeningsvatbaar was, maar de rechtbank heeft dit niet geaccepteerd. De vrouw vertoonde wel kenmerken van narcisme en borderline, waardoor ze deels ontoerekeningsvatbaar werd verklaard.
Het tragische incident in oktober 2023 heeft diepe sporen nagelaten in Hardinxveld-Giessendam. De vader en halfbroer van de jongen spraken tijdens de zitting een emotionele slachtofferverklaring uit, waarin ze benadrukten hoe de vrouw hun zoon het recht heeft ontnomen om op te groeien. Voor de deur van het huis van de jongen lagen kaartjes, knuffels en bloemen als eerbetoon aan het slachtoffer.
Psychische problemen en gebrek aan hulp
Uit het onderzoek naar de vrouw is gebleken dat ze al langere tijd kampte met psychische problemen, waaronder narcisme en borderline. Ze voelde zich geïsoleerd en worstelde met het leven. Ondanks haar mentale toestand heeft ze naar verluidt nooit de juiste hulp of ondersteuning gekregen die ze nodig had.
De zaak heeft vragen opgeroepen over het gebrek aan toegang tot geestelijke gezondheidszorg en de ondersteuning van mensen met psychische problemen. Het is duidelijk geworden dat er meer aandacht moet worden besteed aan het herkennen en behandelen van dergelijke aandoeningen om tragedie zoals deze in de toekomst te voorkomen.
Impact op de gemeenschap
De moord op de 9-jarige jongen heeft niet alleen zijn directe familie geraakt, maar ook de hele gemeenschap van Hardinxveld-Giessendam. Mensen zijn geschokt en verdrietig over wat er is gebeurd en vragen zich af hoe zoiets tragisch kon gebeuren.
Er is een gevoel van ongeloof en onbegrip over hoe een moeder haar eigen kind zou kunnen doden. Velen vragen zich af waarom de vrouw niet de hulp heeft gekregen die ze nodig had en waarom niemand heeft ingegrepen voordat het te laat was.
Lessen voor de toekomst
De tragische gebeurtenis heeft geleid tot discussies over hoe dergelijke situaties in de toekomst kunnen worden voorkomen. Er is een roep om meer bewustwording en toegang tot geestelijke gezondheidszorg, zodat mensen met psychische problemen tijdig kunnen worden geholpen.
Het is duidelijk dat er meer aandacht moet worden besteed aan het signaleren van potentiële risico’s en het bieden van de juiste ondersteuning aan mensen die het nodig hebben. Alleen door samen te werken en te investeren in preventie kunnen we tragedies zoals deze voorkomen en ervoor zorgen dat mensen in nood de hulp krijgen die ze verdienen.