Onvergetelijke Nacht van 6 juni 1944: Georgette deelt haar verhaal met een Duitse soldaat en een Amerikaanse parachutist in haar tuin
In de nacht van 5 op 6 juni namen honderden parachutisten deel aan de landing in Normandië. Ze werden gedropt boven de stad Sainte-Mère-Église in Manche. Georgette Flais, geboren Monnier, die destijds 16 jaar oud was en in Sainte-Mère-Église woonde, deelt met TF1 de bijzondere ervaring die ze die dag heeft meegemaakt. Het verhaal verteld door degenen die het hebben meegemaakt. Ter gelegenheid van de 80e verjaardag van de geallieerde landing op 6 juni 1944 in Normandië, die de weg zou vrijmaken voor de bevrijding van Frankrijk dat bezet was door nazi-Duitsland, ging TF1 in gesprek met de mensen die het hart van het evenement vormden. Onder hen: Georgette Flais, geboren Monnier, destijds 16 jaar oud en woonachtig in Sainte-Mère-Église, Manche, waar honderden geallieerde parachutisten landden in de nacht van 5 op 6 juni 1944.
Die nacht sliep ze op de eerste verdieping van het ouderlijk huis met haar ouders. Plotseling werden ze alle drie gewekt door bombardementen en de constante passages van vliegtuigen boven het dorp. Het gezin zocht een toevluchtsoord achter in de tuin, in een loopgraaf die was gegraven om hen te beschermen.
En tussen alle geallieerde soldaten landde een Amerikaanse parachutist in de tuin van de familie Monnier. “Plotseling zien we iets. Een parachutist die boven de tuin zweeft. Hij viel vervolgens op de rand van de loopgraaf, op de schouders van mijn vader! Dus hij was bij ons in de loopgraaf”, vertelt Georgette in het reportage van TF1 bovenaan dit artikel. Maar in die tijd was het dorp Sainte-Mère-Église bezet door het Duitse leger, en het ouderlijk huis herbergde enkele van zijn soldaten. Een van hen verscheen bij de loopgraaf. “Met het geweer vooruit zien we de Duitser die bij ons verbleef. Hij richtte zijn geweer op mijn vader die voor de parachutist stond. De Duitser heeft niet geschoten, maar zei ‘ik neem de Amerikaan gevangen'”, vertelt de 90-jarige. Maar enkele momenten later, draaide de situatie om. “Op een gegeven moment kwam hij terug naar ons toe rennen en zei ‘de oorlog is voor mij voorbij, er zijn veel parachutisten op het plein, hij is niet langer de gevangene, ik ben het'”.
Een ontmoeting die de toen 16-jarige Georgette Monnier en de Amerikaanse parachutist altijd bij zal blijven. Want ze ontmoetten elkaar weer, 40 jaar later. “Ik was blij de Amerikaan weer te zien, ook al was het voor mijn man!”, grapt de 90-jarige. Een ontmoeting die door Ouest-France wordt beschreven en waarbij de familie Monnier de Amerikaanse soldaat, genaamd Cliff Maughan, zijn parachute gaf die al die jaren bewaard was gebleven. In tranen had de in 1987 overleden soldaat destijds een klein stukje afgeknipt als aandenken aan die vreemde nacht in juni 1944.
