Titel: Hoe Tijs 50.000 euro uitgaf om van de stank in zijn huis af te komen
Hoeveel geld staat er op je spaarrekening? Dat vragen we iedere week aan een andere Nederlander. Want hoewel we steeds meer praten over geld, hebben we het nooit over hoeveel we precies verdienen en sparen. Deze week: de 29-jarige Tijs, die maandenlang in een vakantiewoning doorbracht nadat hij de muren van zijn eigen huis had geverfd – en er een gigantische stanklucht vrijkwam.
Beroep: huisarts
Netto inkomen: 3400 euro
Woonsituatie: samenwonend in een koopwoning
De Spaarrekening van Tijs
Hoeveel staat er op je spaarrekening?
„Had je me deze vraag een jaar geleden gesteld, dan had ik 50.000 euro kunnen antwoorden, nu staat er een schamele 3000 euro op mijn rekening. Véél te weinig voor mijn doen, en ik ben er goed misselijk van geweest. Tegelijkertijd had ik die financiële buffer het afgelopen jaar wel nodig. En niet eens omdat ik een verre reis wilde maken of een dure auto kocht, maar het ging om herstelwerkzaamheden in mijn huis.”
Vertel…
„Mijn vriendin en ik wonen al een paar jaar in een fijne nieuwbouwwoning, maar vorig jaar wilden we een keer wat anders, ons huis moest een make-over krijgen. Dus schaften we een nieuwe visgraatvloer aan en schilderden we alle muren in ons huis in een andere kleur, iets meer offwhite in plaats van dat spierwitte, en een paar muren kregen ook een kleurtje. Dat kost natuurlijk wel wat geld, ik denk bij elkaar zo’n 15.000 euro, maar goed, ik had die buffer ook. De vloer werd gelegd, het verven deden we zelf, wel kochten we verf van een goed, kwalitatief merk. Vol enthousiasme begonnen we aan die verfklus en het mag gezegd: het resultaat was prachtig.
Er was echter één ding, en dat was dat er zo’n vreemde lucht in huis hing. De verf moest vast nog drogen, dacht ik, maar toen het een paar dagen later nog steeds zo rook, begon het me op te vallen. Het was een indringende geur, ik kon het nog het meest vergelijken met een wietgeur, en het stomme was: als ik de ramen opendeed om te luchten, werd het erger. Toen ik ging googelen, schrok ik me dood: ik las een aantal vergelijkbare verhalen van mensen en daarin stond dat je soms een verkeerde ‘batch’ verf kunt hebben en er bepaalde stoffen vrijkomen zodra je het op de muur smeert, waardoor er een chemische reactie ontstaat. ‘Ghost odor’ wordt het in het Engels genoemd, het is blijkbaar een heel ding, maar erger: je komt er niet vanaf zolang de verf op je muren zit. De geur blíjft.”
Is het dan niet een kwestie van overschilderen?
„Was het maar zo. We hebben ons ingelezen, gebeld met de fabrikant – die waste de handen in onschuld, maar ik hoorde ook dat fabrikanten hier wel degelijk vanaf weten. Alleen: je kunt dit nooit vooraf voorspellen, geen blik verf is uniek qua samenstelling, je moet maar net de pech hebben een verkeerde ‘batch’ te krijgen. Want soms mengt een samenstelling minder goed en kan dit probleem ontstaan, zo leerde ik ook later van een toxicoloog. Aan het merk hoeft het ook niet te liggen, het komt voor bij alle soorten verf. Wij hadden dus ook pure pech dat dit ons gebeurde.
Je moet het er blijkbaar echt af schúren en opnieuw verven om er vanaf te komen, alleen: dat durfden we natuurlijk niet, stel je voor dat het wéér zou gebeuren. Lang verhaal kort: we besloten een bedrijf te laten komen die álle muren in huis ging schuren, om het vervolgens een heel klein basislaagje witte natuurverf te geven, zonder enige chemicaliën. Maar daarvoor konden we onmogelijk in huis blijven wonen, dus moesten we in een vakantiehuisje gaan zitten.”
Wat een horrorverhaal! En wat moet zoiets kosten?
„Allereerst moesten we onze eigen hypotheek gewoon doorbetalen, plus de huur van het huisje op het vakantiepark. Dat laatste was ook een flinke kostenpost, helemaal omdat we niet binnen een-twee-drie een bedrijf hadden gevonden dat de tijd en expertise had om deze klus aan te pakken – dus die huur denderde maar voort. Toen we dat bedrijf wel hadden gevonden, kostte het ook een vermogen om alles te laten schuren en overschilderen. Om precies te zijn 47.000 euro.”
En niemand bij wie je de schade kon verhalen?
„Nee, want niemand neemt de schuld op zich. Het was ook moeilijk hard te maken, omdat ze natuurlijk niet dagelijks zulke klachten krijgen en het dus ook niet aan een specifiek merk kan worden gekoppeld. Ik ben niet snel emotioneel, maar hier heb ik wel een potje om zitten janken. Ons huis voelde niet meer als een veilige haven, en zelfs toen we terugkwamen en alle muren waren gedaan, duurde het nog maanden voor het een beetje vertrouwd aanvoelde.”
Lukt het nu wel weer om te kunnen sparen?
„Ik zet sowieso 1000 euro opzij en alles wat er daarna nog overblijft, aan het einde van de maand, gaat ook naar de spaarrekening. Ik wil zo snel mogelijk weer op mijn oude spaarbedrag zitten.”
Is er nog iets waar je verder geld aan uitgeeft wat eigenlijk niet zou hoeven?
„Gelukkig niet meer, sinds ik werk in een praktijk vlakbij mijn huis. Voorheen werkte ik verder weg en moest ik elke ochtend met de trein, maar dan kocht ik ook koffie, een broodje, een snack… bij elkaar zo 10 à 15 euro per dag. Doe dat vijf dagen per week, 52 weken per jaar, en je hebt een mooi bedrag dat je had kunnen sparen. Zeker nu we financieel wat krapper zitten, let ik nog meer op dat soort uitgaven.”
Wat is je beste financiële tip?
„Schilder je huis niet, haha. Ik zeg het weliswaar met een knipoog, maar ik ben bloedserieus. Los daarvan is het goed om je bankafschriften geregeld te checken om te kijken of er niet te veel geld naar liflafjes zoals die koffie om de hoek gaat. Plus: maak een weekmenu en koop weekboodschappen met een vast bedrag, in mijn geval 90 euro – prima te doen voor twee personen. De kans dat je dan allerlei extra’s in de supermarkt koopt, is stukken kleiner. Plus: de basis heb je al in huis, dus het scheelt enorm veel stress.”
Benieuwd naar meer spaarverhalen van andere lezers? Lees dan ook de voorgaande edities van Metro’s wekelijkse rubriek De Spaarrekening.
De Spaarrekening van Steven (30): ‘Ik heb 25.000 euro spaargeld’